De verwisseling van eicellen, zaadcellen of embryo’s van verschillende personen of koppels is een nachtmerrie, zowel voor de koppels die een fertiliteitsbehandeling dienen te ondergaan als voor de IVF laboratoria die er verantwoordelijk voor zijn. Klassiek wordt de herkomst of identiteit van een bepaald staal zaad- of eicellen of embryo’s door één embryoloog aangegeven en door een tweede embryoloog geverifieerd.

In de loop van 2015 hebben we in URG het elektronisch verificatiesysteem systeem “Matcher” geïnstalleerd waarbij al het materiaal dat in contact komt met zaadcellen, eicellen en/of embryo’s tijdens het verwerkings- en behandelingsproces voorzien wordt van een label met daarop een voor die cyclus en voor dat koppel unieke barcode. Deze labels zijn beschikbaar in alle maten en soorten en zijn resistent aan extreme omstandigheden, zoals de bevriezing in vloeibare stikstof op -196 graden Celsius. Op elke cruciale stap in het verwerkingsproces bij een inseminatie of in vitro fertilisatie vraagt het systeem om een “matching” tussen de barcode op het kaartje van het koppel en de barcode op een buisje, een draagglaasje of een katheter met daarin hun zaad- of eicellen of embryo’s. Het systeem bevestigt niet alleen de “match” tussen beide (of slaat tilt bij een “mismatch”), maar neemt ook telkens een foto met de simultane registratie van datum, uur en de identiteit van diegene die de matching uitvoert. Op deze manier ontstaat een volledig logboek van één behandelingscyclus en wordt het traceren van een bepaald gegeven (wie deed wat wanneer) of een specifiek onderdeel van het gebruikte materiaal (dat met die zaadcellen, eicellen of embryo’s in contact kwam) kinderspel. Maar bovenal wordt een verwisseling van sperma, eicellen of embryo’s op deze manier virtueel onmogelijk.